Drakensberge, Lesotho en met mes en vork eten
Door: Dominique van Lambalgen
Blijf op de hoogte en volg Dominique
20 Juni 2014 | Zuid-Afrika, Port Alfred
Lieve allemaal,
Vorige week donderdag ben ik met de meiden naar Drakensberge gereden. Al om 4 uur ’s ochtends waren we vertrokken. Na een rit van 14,5 uur kwamen we toch eindelijk daar, onze relaxte instelling had er voor gezorgd dat we er twee uur langer dan de rest over hadden gedaan. Maar wat maakt het uit, het is vakantie!
In Drakensberge hebben we geabseilt, na een pittige wandeling. Terug in het hostel hebben we heerlijk gegeten en daarna het Nederlands elftal aangemoedigd met Nederlandse liedjes, Oranje accessoires en na het vijfde doelpunt uiteraard de polonaise! De buitenlanders om ons heen wisten niet wat ze meemaakten en wij ook niet met zo een wedstrijd tegen Spanje! Adios Amigos!
Op mijn verjaardag heb ik paardgereden door de bergen. Anouk en ik voelden ons net twee amazones in een western film, zo een gaaf gebied was het. We reden op rotsen omhoog en door beekjes naar beneden. Na het paardrijden hebben we heerlijk met de meiden in een restaurantje in de buurt gegeten, waar we heerlijk met bubbels geproost hebben op mijn 22 jarig bestaan.
Zondag zijn we vroeg met de bus vertrokken naar Lesotho. Dit is een klein land omringt door Zuid-Afrika en dit is het op drie na armste land van het continent. De meeste mensen leven hier zonder elektriciteit.
Richting Lesotho merkte je al snel dat de wegen steeds primitiever werden en de kuilen steeds dieper. Bij de grens kregen we allemaal een nieuwe stempel in ons paspoort en mochten we doorrijden.
Allereerst hebben we een school bezocht, hier konden we handwerkjes kopen van lokale bewoners, dit is namelijk een bron van inkomsten voor hen. Hierna mochten we weer stevig in onze schoenen staan, want er stond een pittige klim op ons te wachten. Hier hebben we lekker ons lunchpakketjes opgesmikkeld en geluisterd naar de gids die ons uitleg gaf over de rotsschilderingen. Vroeger hadden de bewoners hier namelijk rotsschilderingen gemaakt om te vertellen over hun bestaan. Dit deden ze met de aarde en met het bloed van dieren.
Na dit stukje geschiedenis werden we verder geleid naar een traditioneel dorpje, waar we kinderen ontmoetten en langs de huizen konden lopen.
In een ander traditioneel dorpje mochten we binnenkomen bij een Sangoma, dit is in een traditionele genezer. Deze man studeerde eerst in Johannesburg, maar kon geen baan vinden. In zijn droom vertelden zijn voorouders hem dat hij Sangoma moest worden. Hij bidt tot zijn voorouders als een patiënt geholpen moet worden en zij vertellen hem dan wat hij moet doen en welke plant tegen het probleem helpt. Hij droeg traditionele kleding, wat onder andere een riem met een geitenstaart en (echt!) apenhandje bevatte.
Uiteindelijk hebben we de dag afgesloten in een traditioneel huis, met traditioneel eten. Dit leek een beetje op een ei/aardappel mengsels met een soort spinazie.
Maandag zijn we teruggegaan naar Port Alfred, dit was alweer het laatste weekendje weg! Dit weekend ga ik me flink met school en het Winter Camp bezig houden, aangezien dit volgende week al gaat plaatsvinden!
De organisatie van Winter Camp is in volle gang. Afgelopen week zijn we naar de verschillende scholen geweest om de motivatie brieven en toestemmingsformulieren van de ouders op te halen. Sommige scholen hadden dit goed voor elkaar en kregen we alle formulieren in een keer terug. Bij andere scholen duurt dit iets langer. Op een school in Nemato werden we zelfs al voorgesteld aan de kinderen die met ons mee zullen gaan, heel leuk!
De motivatiebrieven waren erg ontroerend om te lezen. Zo gaf een kind aan graag mee te willen, omdat ze graag een keer met mes en vork zou willen eten. Een ander kind schreef dat het haar droom is een keer op kamp te gaan en dat deze droom nu uit komt. Naast de lieve motivaties van de kinderen, kregen we van 1 ouder ook een brief. Ze bedankten ons dat we haar kind de mogelijk geven op kamp te gaan en dat ze ons haar volle toestemming geeft. Dit gaf ons een enorme boost energie, wat we wel nodig hadden omdat de organisatie een behoorlijke uitdaging is! Ik wil nogmaals alle lieve mensen bedanken, die dit kamp mogelijk hebben gemaakt door een bijdrage. Jullie gaan deze kindjes heel erg blij maken!
Naast het benaderen van kinderen, hebben we ook lokale bedrijven benaderd. Een aantal bedrijfjes kunnen ons sponseren en school zal ons sponseren met transport.
Zoals jullie kunnen lezen zal ik deze week enorm gaan knallen om het kamp volgend weekend een succes te maken. Ik heb er heel veel zin in!
Heel veel liefs,
Do
Vorige week donderdag ben ik met de meiden naar Drakensberge gereden. Al om 4 uur ’s ochtends waren we vertrokken. Na een rit van 14,5 uur kwamen we toch eindelijk daar, onze relaxte instelling had er voor gezorgd dat we er twee uur langer dan de rest over hadden gedaan. Maar wat maakt het uit, het is vakantie!
In Drakensberge hebben we geabseilt, na een pittige wandeling. Terug in het hostel hebben we heerlijk gegeten en daarna het Nederlands elftal aangemoedigd met Nederlandse liedjes, Oranje accessoires en na het vijfde doelpunt uiteraard de polonaise! De buitenlanders om ons heen wisten niet wat ze meemaakten en wij ook niet met zo een wedstrijd tegen Spanje! Adios Amigos!
Op mijn verjaardag heb ik paardgereden door de bergen. Anouk en ik voelden ons net twee amazones in een western film, zo een gaaf gebied was het. We reden op rotsen omhoog en door beekjes naar beneden. Na het paardrijden hebben we heerlijk met de meiden in een restaurantje in de buurt gegeten, waar we heerlijk met bubbels geproost hebben op mijn 22 jarig bestaan.
Zondag zijn we vroeg met de bus vertrokken naar Lesotho. Dit is een klein land omringt door Zuid-Afrika en dit is het op drie na armste land van het continent. De meeste mensen leven hier zonder elektriciteit.
Richting Lesotho merkte je al snel dat de wegen steeds primitiever werden en de kuilen steeds dieper. Bij de grens kregen we allemaal een nieuwe stempel in ons paspoort en mochten we doorrijden.
Allereerst hebben we een school bezocht, hier konden we handwerkjes kopen van lokale bewoners, dit is namelijk een bron van inkomsten voor hen. Hierna mochten we weer stevig in onze schoenen staan, want er stond een pittige klim op ons te wachten. Hier hebben we lekker ons lunchpakketjes opgesmikkeld en geluisterd naar de gids die ons uitleg gaf over de rotsschilderingen. Vroeger hadden de bewoners hier namelijk rotsschilderingen gemaakt om te vertellen over hun bestaan. Dit deden ze met de aarde en met het bloed van dieren.
Na dit stukje geschiedenis werden we verder geleid naar een traditioneel dorpje, waar we kinderen ontmoetten en langs de huizen konden lopen.
In een ander traditioneel dorpje mochten we binnenkomen bij een Sangoma, dit is in een traditionele genezer. Deze man studeerde eerst in Johannesburg, maar kon geen baan vinden. In zijn droom vertelden zijn voorouders hem dat hij Sangoma moest worden. Hij bidt tot zijn voorouders als een patiënt geholpen moet worden en zij vertellen hem dan wat hij moet doen en welke plant tegen het probleem helpt. Hij droeg traditionele kleding, wat onder andere een riem met een geitenstaart en (echt!) apenhandje bevatte.
Uiteindelijk hebben we de dag afgesloten in een traditioneel huis, met traditioneel eten. Dit leek een beetje op een ei/aardappel mengsels met een soort spinazie.
Maandag zijn we teruggegaan naar Port Alfred, dit was alweer het laatste weekendje weg! Dit weekend ga ik me flink met school en het Winter Camp bezig houden, aangezien dit volgende week al gaat plaatsvinden!
De organisatie van Winter Camp is in volle gang. Afgelopen week zijn we naar de verschillende scholen geweest om de motivatie brieven en toestemmingsformulieren van de ouders op te halen. Sommige scholen hadden dit goed voor elkaar en kregen we alle formulieren in een keer terug. Bij andere scholen duurt dit iets langer. Op een school in Nemato werden we zelfs al voorgesteld aan de kinderen die met ons mee zullen gaan, heel leuk!
De motivatiebrieven waren erg ontroerend om te lezen. Zo gaf een kind aan graag mee te willen, omdat ze graag een keer met mes en vork zou willen eten. Een ander kind schreef dat het haar droom is een keer op kamp te gaan en dat deze droom nu uit komt. Naast de lieve motivaties van de kinderen, kregen we van 1 ouder ook een brief. Ze bedankten ons dat we haar kind de mogelijk geven op kamp te gaan en dat ze ons haar volle toestemming geeft. Dit gaf ons een enorme boost energie, wat we wel nodig hadden omdat de organisatie een behoorlijke uitdaging is! Ik wil nogmaals alle lieve mensen bedanken, die dit kamp mogelijk hebben gemaakt door een bijdrage. Jullie gaan deze kindjes heel erg blij maken!
Naast het benaderen van kinderen, hebben we ook lokale bedrijven benaderd. Een aantal bedrijfjes kunnen ons sponseren en school zal ons sponseren met transport.
Zoals jullie kunnen lezen zal ik deze week enorm gaan knallen om het kamp volgend weekend een succes te maken. Ik heb er heel veel zin in!
Heel veel liefs,
Do
-
20 Juni 2014 - 17:55
Nikki:
Hee pop! Super vet, wat je allemaal ondernomen hebt! Klinkt geweldig!
Die motivatiebrieven klinken erg lief! Goed dat jullie zoiets doen dus!!
Nu even knallen voor school en het kamp en dan kan je weer nieuwe avonturen beleven! Veel plezier!
Dikke kus -
20 Juni 2014 - 18:04
Melissa:
Hi do!
Leuk alle verhalen te lezen!
Heel veel succes en plezier deze week met het kamp!
Xxx -
20 Juni 2014 - 22:55
Bea Brink :
Lieve Do, heel veel succes en sterkte met
Je lieve kindjes.
Dikke knuffel van je tantetje. -
20 Juni 2014 - 23:16
Anja:
Hai mop
Wat een ervaringen en mooie foto's weer.
Volgende week zullen top dagen voor de kinderen worden.
Dat weet ik zeker onder jou organisatie.
Heel veel succes en geniet er vooral van.
Ben trots op je voor alles wat je doet, met zoveel liefde en passie voor je mede mens.
Lieve groetjes
Mams XXX -
20 Juni 2014 - 23:43
Wesley:
Liefieee! Wat een avonturen. Ben onwijs jaloers haha. Ik heb de brieven ook gezien en wat een energie moet jullie dat idd geven! Fantastisch. Je volgende weekendje weg is lekker met mij want over twee weken ben ik er al! Tot snel topper!! -
22 Juni 2014 - 14:37
Immie:
Superleuk weer allemaal!! Je maakt echt zo veel mee daar, zo vet! Heeeel veel succes met de laatste organisatie voor je wintercamp schattie:).
Kussss
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
