De eerste 2 dagen!

Lieve allemaal.

Ik zal jullie even een beschrijving geven van de afgelopen 2 dagen, want ik heb veel dingen gedaan!

Dag 1.
Vanochtend ben ik om kwart over zes opgestaan.Om half 8 vertrokken we, na Imke opgehaald te hebben, naar Schiphol. Bij de incheckbalie heb ik een uur moeten wachten. Deze balie is trouwens als enige omringd met kogelvrij glas en er staan een aantal soldaten met geweren. Toen ik eindelijk aan de beurt was, kreeg ik enkele vragen. Hij vroeg of ik iets van iemand anders in mijn koffer had. Ik antwoordde natuurlijk weer veel te eerlijk en zei 'Ja, een broek van een vriendin en een jurk van mijn moeder'. Gelijk moest ik mijn koffer openmaken om dit te laten zien. Na deze eerste check, heb ik mijn koffer afgegeven en werd ik doorverwezen naar een extra security check. Voordat ik hierheen ging heb ik met paps, mams en Im nog een koffie gedronken en toen was het moment van afscheid. Na flink geknuffeld te hebben, ben ik snel door de douane gegaan. Daar ben ik naar de extra check gegaan. Hier moest je wachten tot je werd gehaald. Een stewardess kwam naar me toe met de vraag of ik het erg vond ergens anders te zitten, omdat iemand met een rolstoel niemand naast zich kon hebben. Geen probleem, want ik kreeg een plek aan het raam bij de nooduitgang en dus meer beenruimte! Bij de securitycheck werd ik gefouilleerd en met iets raars werden mijn schoenen volledig afgenomen. Misschien om te kijken of er drugs inzit? Verder werd mijn handbagage gecheckt, waarbij ik met meer mensen achter een scherm moest blijven zitten, zodat je het niet kon zien.
Toen iedereen gecheckt was, gingen we met z'n allen naar de gate. Hier werd nog een keer de handbagage gecontroleerd en moest je door een bodyscan, waarna je nog een keer werd gefouilleerd. In het vliegtuig pakte ik een Israelisch tijdschrift en keek in de inhoudsopgave. Toen ik een pagina wilde vinden kwam ik erachter dat ze van rechts naar links nummeren. Dat had ik kunnen weten, maar ik had er niet aan gedacht! Een Israelische vrouw naast me, las ook haar boek van rechts naar links. Grappig om te zien. Na de vlucht gaf deze vrouw me haar telefoonnummer, zodat als ik problemen had ik haar kon bellen. Heel vriendelijk!
Bij de paspoort controle heb ik voor het eerst echte orthodoxe joden gezien. Heel bijzonder.
Bij de douane werd mijn paspoort na twee verschillende telefoontjes achter gehouden en moest ik wachten in een immigratiekamer. Na een half uur kreeg ik mijn paspoort terug en kon ik doorlopen.
Na geld gepind te hebben en mijn koffer te hebben gepakt, ben ik naar de uitgang gelopen, waar er direct een man naar me toe kwam met de vraag of ik een taxi nodig had.
Het was een gezellige rit, want het was een hele vriendelijke chauffeur. Hij vertelde dat zijn zoon in het leger zit en op dit moment werkt in de Gaza. Heftig. Veel mensen werken hier in het leger, maar daar kom ik later op terug.
Na het inchecken in mijn hostel ben ik Tel Aviv ingegaan om een broodje te eten. De eerste straat liep ik in en in het eerste cafe dat ik zag, begon net een gevecht. Mannen vielen elkaar aan en begonnen met glazen naar elkaar toe te gooien. Snel ben ik doorgelopen en verderop heb ik wat gegeten. Daar was een man die de hele tijd foto's van me wilde maken. Heel vreemd haha!
In het hostel teruggekomen heb ik gedoucht, mijn vader nog even gebeld en daarna ben ik gaan slapen.
Ik lag daar met 4 andere meiden op de kamer, maar die waren niet zo spraakzaam. Geen probleem, want morgen mag ik hopelijk al naar een kibboets!

Dag 2.
Vanochtend ben ik om kwart over 6 opgestaan. De plek om te ontbijten was primitief. Het was een keukentje en daar kon je brood pakken en er beleg op doen. Daarna moest jezelf weer even je bord en bestek afwassen.
De jongen van het hostel vertelde me dat om 9uur het KPC open zou gaan, dus dat ik rustig aan kon doen.
Daar heb ik langs de boulevard gelopen en heb daar ook nog een boek gelezen. Na opzoek te zijn gegaan naar een bank, waarbij een meisje me mee heeft geholpen, ben ik opzoek gegaan naar het KPC. Een man zag me zoeken en hij wilde me helpen. Hij belde iemand voor het adres en daarna heeft hij me er heen gelopen. De mensen zijn hier zo vriendelijk!
De vrouw in het KPC vertelde me dat Ein Gev vol zat en dat Ein Gedi geen vrijwilligers aanneemt. Maar ze had een andere, leukere kibboets, waar veel mensen heen wilden en er was nog een plekje. De kibboets ligt vlak bij Haifa en heet Hazorea. Mijn werk wordt vissorteren. Ben benieuwd wat dat inhoud! Na alle papieren te hebben ingevuld en de route en bussen naar de kibboets te hebben gekregen, heb ik in de zon op het terras een cappuchino gedronken.Terug in het hostel heb ik mijn koffer gehaald en ben naar mijn eerste bus gelopen. Deze bus leek op een taxibus, maar het was echt een bus en deze bracht me naar het centrale busstation. Hier moest ik in de rijstaan voor de security en ja hoor, mijn koffer mocht weer open. Ook mijn handbagage werd gecontroleerd. In het busstation heeft een jongen me geholpen met het vinden van de bus. Het is zo bijzonder dat mensen je hier helpen zonder dat je het vraagt! De busrit duurde ongeveer een uur. Op een busstation aan de snelweg moest ik uitstappen. Hier heb ik een Canadese jongen ontmoet die toevallig naar dezelfde kibboets als ik zou gaan. Na lang gewacht te hebben op de laatste bus werden we naar de kibboets gebracht. In de dining room hebben we de vrouw van de vrijwilligers ontmoet, Racheli. Eerst kregen we een lunch. Hier eten ze 's middags warm. Het diner moet je zelf verzorgen. Kibboetsen zijn namelijk individueler geworden en 's avonds wil men met hun eigen familie eten. Twee keer in de week kan je wel dineren in de dining room. Racheli vertelde dat er 5 dagen in de week gewerkt moet worden. Vrijdag en zaterdag ben je vrij. Meisjes krijgen voor een week 110 shekel en jongens 100. Zij zegt dat dat is omdat meiden beter werken hahahaha! Dit geld kan je cash krijgen of in vorm van een coupon. Dat is de manier hoe je hier in de supermarkt betaald.
Verder kreeg ik waszakjes en lakens. Je kan hier extra warme kleding pakken en ook handdoeken.
Mijn kamer heb ik voor mezelf op dit moment, dus dat is heel relaxt. Je deelt per huisje, dat zijn 3 kamers, een keukentje (wat een zooi is), toilet en douche. Ook is er een volunteerlounge en een computerruimte. Op vrijdag wordt er gezamenlijk schoongemaakt. Op de kibboets is er ook een lokale pub. Deze is twee keer per week open.
Er zijn hier 14 andere vrijwilligers en deze komen vanuit alle delen van de wereld. Zo is er iemand uit Mexico, Canada, Ecuador, Duitsland, Denemarken, Amerika, Zuid-Korea, Brazilie, Noorwegen en Engeland. Het is leuk om te horen waarom mensen voor Israel gekozen hebben. Zo is er een meisje die familie heeft in Israel en daarom naar de kibboets is gekomen. Volgend jaar komt ze terug naar Israel, omdat ze hier ander halfjaar in het leger wil. Een joodse jongen uit Mexico heeft hier een Israelisch meisje ontmoet en gaat over 2 weken ook een jaar het leger in. Het Israelische meisje zit hier verplicht in dienst en zit bij de Airforce. De jongen uit Zuid-Korea heeft daar in Zuid-Korea in het leger gezeten.Van zijn vader moest hij vrijwilligerswerk gaan doen omdat hij thuis teveel games speelde en teveel dronk. Wat zijn vader alleen niet weet is dat dat hier ook zo is haha!
De jongen uit Canada is op een wereldreis en de aankomende 3 maanden is hij hier op de kibboets, daarna gaat hij verder de wereld in.
Zo heeft iedereen zijn eigen ding in deze kibboets, heel leuk!
De vrijwilligers hier zijn jaloers op mijn baan, omdat het leuk schijnt te zijn en dit baantje eigenlijk nooit aan vrijwilligers wordt gegeven. De meesten werken in de keuken, waar ze schoonmaken of in de wasruimte. Ook werken er mensen in de plasticfabriek, op de horserange en in het bos.
's Middags hebben we het kaartspel Asshole gespeeld. Dit lijkt op het spel shithead.
Rond 6 uur heb ik noodles gemaakt in de volunteerlounge. Daarna hebben we buiten aan de tafels gezeten. Daar hebben ze kingsen gespeeld.(Voor de mensen die dit niet kennen, dit is een drankspel dat ook in NL wordt gespeeld) Dat is echt een grappig iets, want in de regels staat dat je hier niet teveel mag drinken. Maar er wordt hier heel veel gedronken en ze doen nergens moeilijk over. Wodka ging mij deze eerste avond echt te ver en ik heb het bij een biertje gehouden, want ik was erg moe. Even over het bier, ze verkopen hier op de kibboets Heineken, hoe tof is dat?!
Het was een hele gezellige avond en iedereen is heel aardig en geinteresseerd. Het wordt vast een toffe tijd hier!

Een dikke knuffel en een dikke kus voor iedereen!